Hafa eldriborgarar nokkuð að gera á þing

Eldri borgarar íhuga nú að stofna hreyfingu sem hefði það markmið að bjóða fram til Alþingis í vor. Hafa tjáð sig um að þá vanti málsvara á þingi til að berjast fyrir sínum málum.

Hver eru þessi mál? Og hvernig dettur þessu fullorðna og vel gefna fólki í hug að árangur náist með því einu að stofna einhvern klúbb örfárra manna sem mundu svo kannski bara halda sjó á þinginu enn vera of litlir eða fáir til að koma nokkru máli í gegn.

Af hverju getur þetta fullorðna fólk ekki bara hætt að vinna og farið út í heim að leika sér. Finnst þeim ekki að kominn sé tími til, flestir búnir að strita meira enn unga kynslóðin kemur nokkrusinni til með að gera.

Ég vil benda eldriborgurum á að miklu vænlegri leið til að ná árangri er að sameinast um einhvern þann flokk sem þegar er til og setja flokknum þau skilyrði að hann sinni þeirra málum á þingi. Þannig hafa þeir meiri möguleika á að koma málum í gegnum þingið.

Mig langar að vita hver helstu baráttumál eldriborgara eru fyrir utan lífeyrismálin sem þeir eru búnir að berjast fyrir lengi enn ekkert gengur. Enn er lífeyrir tvískattaður að einhverju eða öllu leiti.

Annað sem við kunningi minn vorum að ræða í dag var afhverju ekki að fella niður tekjuskatt við 65 ára aldur, er fólk sem náð hefur þeim aldri ekki búið að borga nóg í skatt. Kannski er þetta leiðin til að hætta þessari tvísköttun á lífeyrisgreiðslur.