Skrímslið í Austurríki

Ótrúlegt enn satt  er það fyrsta sem manni dettur í hug  þegar  ég horfði á þátt sem Sjónvarpið sýndi í gærkvöldi um skrímslið í Austurríki. Ég var andvaka framá nótt svo mjög hafði þetta sál mína í klemmu. Það er svo margt sem maður skilur ekki í svona  máli og spyr sjálfan sig. Hvernig er þetta hægt, kannski svaraði lögreglumaður  þarna í þættinum því að sumu leiti, hann sagði “að fjölskyldufaðirinn væri .það sem kallað er næstum fullkominn glæpamaður”  En hugsum  aðeins dýpra í málið. Karlinn var einhver ár að innrétta dýflissuna og það sem maður hefur séð af henni er hellings verk að vinna það þekki ég sem iðnaðarmaður. Skrítið að enginn hafi viljað skoða hvað hann var að gera þessi ár eða þennan tíma, enginn þykist hafa vitað af þessu rými fyrr en nú. Bara þetta gerir mig tortrygginn á til dæmis eiginkonu hans, hana hlýtur að hafa grunað eða hefur hreinlega vitað af þessu. Við mundum ekki láta maka okkar vinna árum saman í kjallaranum  heima hjá okkur og vilja ekki skoða hvað hann væri að gera, við mundum ekki sitja hjá ef eitt barnið okkar hyrfi sporlaust einn daginn, við mundum ekki láta maka okkar réttlæta veru þriggja barna á tröppunum hjá okkur einn daginn við mundum vilja vita meira, við mundum ekki sætta okkur við að maki okkar væri að heiman nótt eftir nótt án útskýringa sem eitthvert vit væri í, við mundum ekki horfa á maka okkar bera heim mat og aðrar naussynjar  í sjö manna fjölskyldu árum saman án þess að skoða málið.Það er bara svo margt  og svo margt sem segir okkur að hann hafi ekki verið sá eini sem  vissi þetta.Fyrst  karlinn  var svona mikill viðbjóður hvað þá með hin börnin hans hefur hann þá ekki níðst á þeim  líka, liggur það ekki í augum uppi að svo hefur verið. Eiginkonan hlýtur að vera sek ekkert fær mig til að trúa öðru  Hilming er líka saknæm. Sorglegt ef karlinn verður svo ekki einusinni dæmdur sökum  geðveiki.

Athugasemdir

[Vilborg Traustadóttir, 24.7.2008 kl. 23:16]

Ég horfði á heimildaþáttinn og finnst alveg ótrúlegt að hugsa til þess hvernig líf þeirra var í kjallaraholunni. Þð sem mér finnst í dag er að þetta fólk er búið að þola nóg og fréttamenn og ljósmyndarar ættu að sjá sóma sinn í því að láta þau í friði. Það er engin frétt þess virði að láta þau þola meira en orðið er. Skýringin á þeim spurningum sem þú berð upp er kúgun. Kúguð manneskja spyr ekki spurninga af ótta við að segja eitthvað "vitlaust". Kúguð mannskja er því fegnust að sleppa við "niðurlægingu" af hálfy-u kúgarans. Eða það held ég?

[Vilborg Traustadóttir, 24.7.2008 kl. 23:17]

Afsakið of margir þumalputtar!!!